NMBS Woordvoerder

Als er één beroep is, dat de afgelopen maanden een hel is geweest om uit te oefenen, dan is het wel woordvoerder zijn van de NMBS. Het begon eind november. Plots beginnen alle kranten een haatcampagne tegen je bedrijf omdat de politiek boven je hoofd heeft beslist dat je de Beneluxtrein moet afschaffen en vervangen door een hogesnelheidstrein. Ineens beginnen columnisten aller landen (enfin, België en Nederland) te schreeuwen hoe zalig die Beneluxtrein wel niet is... Als woordvoerder van de NMBS wil je dan zeggen: "Ja maar mannen, dat moest van de regering, ge moet zo kwaad op mij niet zijn!". Het enige wat je echter mag zeggen is: "Ja maar, de reistijd gaat er serieus op vooruit! Het comfort voor de reizigers zal groter zijn! *Snel mompelend* Oke, ge moet wel reserveren en 't kost een pak meer maar ja, ge moet natuurlijk wel een beetje tolerant zijn hé"

Je hebt dan twee weken de wind van voren gekregen van zowat elke vorm van media die er bestaat, en dan is het eindelijk zover, de dag dat de Fyra rijdt. Enfin, rijdt, als we de kranten moeten geloven heeft hij meer stilgestaan als gereden. Na één dag kan je het dan uitleggen waarom alles zo'n soep is. Het liefste wil je dan zeggen: "Ja maar, de Beneluxtrein reed óok met vertraging, elke bus van De Lijn rijdt met vertraging, stopt is me zagen mannen, houdt liever een kruistocht tegen Uplace, dan is Louis Tobback ook ineens content", maar het enige wat je mag zeggen is: "Ja, oke, maar ge zijt nog wel altijd sneller dan met de Beneluxtrein he!".

Een week later, elke vertraging van meer dan vijf minuten is quasi voorpaginanieuws. Je hebt dringend nood aan rust, maar die mannen van Het Journaal, Het Laatste Nieuws en Het VTM Nieuws staan weer ongeduldig op je deur te bonzen. Je wilt iets heel verstandigs zeggen, maar door de emoties van de voorbije dagen is het enige zinnige wat je kan zeggen: "Den trein moet nog wat aan de rail wennen hé..."

Tja.

Wanneer dan bij het begin van het nieuwe jaar de rust dan eindelijk lijkt weergekeerd, word je van je ontbijttafel weggesleurd door het VTM-Nieuws, omdat er een trein met open deur heeft gereden tussen Waregem en Deinze. De journalisten van het VTM-Nieuws, al langer dan vandaag berucht om hun losse definitie van het woord 'wereldnieuws', onderwerpen je dan aan een waar kruisverhoor.
"Hoe is het in godsnaam mogelijk dat er wéér een open deur was op een trein?" vraagt er één, ongetwijfeld de meest fanatieke van de twee.
Als woordvoerder wil je dan eigenlijk zeggen dat het jandorie schandalig is dat de prioriteit van de reiziger was om het gebeuren te filmen, in plaats van aan de noodrem te trekken of een conducteur te verwittigen.

Maar, opnieuw, dat mag niet, of je krijgt de hele media, waarvoor je eigenlijk nu al een publieke vijand bent, nog harder over je heen. Het enige wat je dan kan zeggen is: "Tja, 't zou eigenlijk ni mogen gebeuren e, en we zullen dat dan ook grondig onderzoeken, maar ik zou toch ook nog wel eens willen zeggen dat de noodontgrendeling niet mag gebruikt worden tijdens het rijden van de trein. *mompelend* want, drie keer op anderhalve maand, da's wel heel toevallig e..."

Collectieve verontwaardiging bij de journalisten! Insinueert hij nu echt dat een reiziger, die ons spontaan liet weten dat een open trein deur had gefilmd, dat zelf had gedaan? Hoho, dieje durft zeg! In het volgende beeld van het Nieuws is dan een gespeeld verontwaardigde reiziger te zien die zegt dat hij van de hendel is afgebleven, en er nogmaals op wijst hoe schandalig het is dat zoiets kan gebeuren.

Wij willen dan graag zeggen dat, wanneer je prioriteit in zo'n geval het filmen van de deur is en het VTM-Nieuws bellen, je misschien zelf het schandaal bent. Maar nee, ook dat mag niet.

Woordvoerder zijn van de NMBS, het zou als risicoberoep moeten omschreven worden.

Geen enkel nieuw bericht missen? Volg ons op Facebook!