zaterdag 5 januari 2013

Wolven

U zal als lezer wellicht terecht opmerken dat we nogal laat zijn met het schrijven van onze bevindingen over Wolven. U hebt natuurlijk gelijk, maar als we vergelijken met de tijd die de VRT erover gedaan heeft om het programma uitzenden, kan je gerust stellen dat we er supersonisch snel bij zijn.

Wanneer een serie drie jaar in de koelkast wordt gelegd, zogezegd om budgettaire redenen, kan je er redelijk gerust in zijn dat er iets niet klopt. Wanneer de makers dan zelf op voorhand zeggen dat 'we geen oordeel mogen vellen over de eerste aflevering, want dat die niet representatief is voor de kwaliteit van de rest van de serie', dan weten we eigenlijk al meer dan genoeg.

Maar goed, aangezien het dinsdagavond was, en we toch niets beters te doen hadden, hebben we dus maar naar Wolven gekeken. Menslief toch, dat het erg ging zijn, dat hadden we wel verwacht, maar zo erg, dat had zelfs Rik Torfs niet gedacht. Nochtans de grootste pessimist die in België rondloopt. We zijn amper drie minuten aan het kijken of we moeten al afkeurend nee schudden naar ons tv-scherm. Een hologram waarmee je miljoenen euro's kan verdienen? En dat is dus gestolen door schurken? Laat ons Jommeke inschakelen!

Helaas is het niet Jommeke, maar wel de extreem sexy 'Cel tegen Fraudebestrijding' die het tegen de schurken moet opnemen. Die cel wordt geleid door Gene Bervoets, die de gehele serie door kijkt met een blik alsof hij een serieus ongemak in zijn dunne darm heeft. Of zijn dikke darm, daar zijn we nog niet helemaal uit na het bekijken van de eerste aflevering. Wanneer de slechterik dan ook nog een Oost-Europeaan is met een nog meer over the top accent dan Inspector Clouseau in The Pink Panther, moeten we ons inhouden om niets naar onze tv te gooien.

Gelukkig hebben we dat niet gedaan, want anders hadden we een paar serieuze lachbuien minder gehad die avond. Het moment waarop Pieter Embrechts, met een onwaarschijnlijk pokerface de one-liner 'Seks is voor dieren' uitspreekt, kwamen we eerlijk gezegd niet meer bij van het lachen. We vrezen echter wel dat hij na deze serie nooit meer voor een ietwat geloofwaardige rol gecast kan worden. Enkel in Samson & Gert kunnen ze zo nog wel iemand gebruiken, hebben we horen waaien.

Daarnaast was het ook bijzonder lachwekkend - of pijnlijk gênant - om te zien hoeveel clichés de makers in deze serie gestopt hadden. Een bloemlezing:
- Voice-over van het hoofdpersonage, terwijl deze met half toegeknepen ogen, ergens hoog in een gebouw, naar de stad kijkt.
- Vrouw van het hoofdpersonage is zwanger, hoofdpersonage weet het niet.
- Hoofdpersonage kruist de auto waarin de opperschurk zit, uiteraard heeft hij niets door.

Nee, maar alle gekheid op een stokje, hoe serieus kan je een serie nemen die als one-liner 'Seks... is voor dieren" heeft...
Het is bijna zo erg als het, eveneens op dinsdag uitgezonden, De Vijfhoek, waarin de meest hilarische one-liner, angstaanjagend gelijkaardig was: "Ik doe niet aan voornamen, dat is voor huisdieren." We kunnen daar maar één conclusie aan vastknopen: Als de VRT uw serie op dinsdagavond wil uitzenden, zo rond twintig voor negen, dan trekt ze op niets.

Conclusie: * / *****


Geen enkel nieuw bericht missen? Volg ons op Facebook!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten