Wilfried Martens is overleden! Leve Wilfried Martens, want het was nog zo'n briljant staatsman. Aangezien zowat elk medium, hetzij geschreven, hetzij gesproken, hetzij iets daar tussen in, zijn spontane heiligverklaring heeft afgestoken met extra bijlagen en al, willen wij toch de andere kant belichten. Want op deze manier kan je van een iedereen een held maken.
Zoals u allicht misschien wel heeft opgevangen, was Martens prominent lid van de tsjevenbende, tegenwoordig beter bekend als CD&V. U verwacht dan dat zo'n type de katholieke waarde hoog in het vaandel draagt. Martens was inderdaad groot voorstander van het huwelijk, in die mate zelfs dat hij drie keer huwde. De derde keer was de meest bijzondere, want toen huwde hij met Miet Smet, wie wij vooral herinneren door haar passage als jurylid bij De Slimste Mens. We willen niet weten hoeveel glas er gesneuveld is toen zij Hava Nagila begon te zingen.
Soit, na dat huwelijk met Smet, voor zover wij weten geen familie van Pascal Smet, die met angstaanjagende precisie het onderwijs naar de knoppen is aan het helpen, deed Martens een uitspraak - zelfs - een tsjeef onwaardig. Zo beweerde hij dat het tussen hem en Miet Smet altijd liefde was in plaats van vriendschap. Tja, dan moet je maar één van zijn ex-vrouwen en/of -scharrels zijn en dat lezen. Jezeke zou er niet blij van worden. CD&V noemt hem een held.
Ook politiek was Martens een waar vakman. Zo heeft hij maar liefst negen regeringen geleid. Voor u spontaan begint te applaudisseren, moeten we er wel bij vermelden dat die regeringen sneller vielen dan een kaartenhuisje bij zeven beaufort - wat Frank Deboosere toch als het einde der tijden zou beschrijven, wat niet zoveel zegt, maar soit. Negen regeringen dus, met daarin een explosie van de staatsschuld (van 70 naar 135 %!) een devaluatie van de Belgische Frank om alles te redden (grosso modo gelukt, behalve die staatsschuld dus) en onfraaie toestanden in een Waals dorpje Poupehan. Het is te ridicuul om te verzinnen, geloof ons.
Over die regeringen gaan we niet veel woorden meer aan vuilmaken, behalve die van onze goede vriend Louis Tobback, die er het volgende over zei, in De Slimste Mens ter Wereld, tegen Bart De Wever: 'In mijnen tijd maakten we dan [rond middernacht] de regeringen. *Een pak stiller* Dat was er dikwijls aan te zien, maar bon.'
Soit, moge mijnheer Martens rusten in vrede en sterkte aan al zijn familieleden. Want buiten wat we hier opgesomd hebben, was hij echt een briljant staatsman: hij vormde het federalisme zoals dat vandaag is - enfin, zolang Guy Verhofstadt er met zijn poten af kon blijven en heeft ook een niet onbelangrijke rol binnen Europa gespeeld.
Tot slot, in de nieuwste peiling van De Standaard krijgt de N-VA een stevige klap, dixit elke mediavorm. En inderdaad, ze incasseren een verlies van 0.3 %. tegenover de vorige verkiezingen. SP.A van 1.5 % overigens. Wat wel waar is, is dat de N-VA een viertal procent verliest op de vorige peiling. En dat is wel een stevige klap. Wilfried Martens zit ergens ongetwijfeld te glimlachen, en het is hem gegund ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten