Werd in de goede oude tijd de duikboot Jean-Luc Dehaene nog bestuurd door de ploeg van Alles Kan Beter, dan wordt de trotinette Kris Peeters bestuurd door Brent (4) uit de tweede kleuterklas van vrije basisschool 'T Sjeefke. MatthiasKijktNaarDeWereld kon hem opsporen en hem exclusief interviewen.
Redactienota: Brent sprak soms nogal kinderlijk; in de mate van het mogelijke hebben we Brents antwoorden toch wat verstaanbaar gemaakt.
MKNDW: Kan je ons eerst iets over jezelf vertellen, Brent?
Brent: Ik ben Brent. Ik ben 4 jaar en kan al puzzels maken met 16 stukken. Soms moet ik er wel op slaan, want de stukken passen soms niet. Een keer had ik wel bijna een stuk ingeslikt. Mijn lievelingskleur is Oranje en mijn knuffel heet Servais.
MKNDW: Hoe ben je eigenlijk aan deze job geraakt?
Brent: Mijn mama las iets over een werkje in de krant, bij CD&V, ze hadden iemand nodig die altijd zijn eigen goesting wilt doen, niet naar andere kindjes luistert, nooit zijn koek deelt op de speelplaats en dat soort van dingen. Ik doe dat altijd, dus voor ik het weet kon ik op gesprek met Wouter, heb ik wat kak naar hem gesmeten en toen kreeg ik de job.
MKNDW: Heb je je dan eerst moeten inwerken?
Brent: Goh ja, ik werd er meteen ingegooid eigenlijk, enfin, Wouter zei wel dat ik met mijn vuist op tafel moest slaan over de vermogensontlasting...
MKNDW: Vermogenbelasting?
Brent: Ja, dat, dus dan deed ik dat maar. Maar zo'n kleine vuist op zo'n grote tafel, dat komt niet zo hard aan. Dus ja, ik sloeg en sloeg maar op die tafel, maar niemand lette op mij... Dus dan ging ik over tot plan B.
MKNDW: Maar waarom speel je het spel dan zo hard, Brent?
Brent: Wel, ik kreeg mijn goesting niet, dus ik deed dan eerst wat ik altijd tegen mijn mama doe als ik geen snoepje krijg: ik ging op de grond liggen, begon te krijsen en stampen. Toen dat niet werkte ben ik maar gewoon weggelopen - dan hoeft het voor mij ook niet meer. Toen kwamen die lastige jarno-... jorno-..., journalisten mij vragen waarom ik dat gedaan had - echt, nog dommer dan die treezebees van N-VA daar, Betteke. En toen was ik vergeten dat ik altijd antwoordde dat iemand iets niet wijs had gezegd of gedaan, en toen namen mijn emoties de bovenhand en ja, toen zei ik dat niet was weggelopen maar gewoon niet ben teruggekeerd.
MKNDW: Maar dat komt toch op hetzelfde neer?
Brent: Maar neen! Snapt gij nu niets?!
[We krijgen nu allerlei dubieuze voorwerpen naar ons geworpen, waaronder de kaft met het voorstel voor de noodtoestand van N-VA. Gelukkig kan een vierjarige niet zo degelijk mikken.]
Brent: Weglopen betekent een actieve handeling, terwijl niet terugkeren een passieve handeling is, en dus...
MKNDW: Dus....?
Brent: Het was niet wijs van mij om dat te zeggen.
MKNDW: Denk je nu dat je nog naar het verjaardagsfeestje van Jan, Charles en Alexander mag komen?
Brent: Zoals ik ook al herhaaldelijk in de pers heb gezegd: "Ik denk niet dat ik gezichtsverlies heb geleden." - Heb ik geleerd van Bruno [Tobback] trouwens, dus ik verwacht een uitnodiging voor pannenkoeken morgennamiddag van 2 tot 5 bij Alexander ja.
MKNDW: Maar stel dat het niet meer goed komt?
Brent: Laurette Onkelinx heeft mij al gebeld en gezegd dat ik altijd bij haar terecht kon. Ik moest alleen mijn Frans een beetje bijwerken, maar als ik hysterisch kon krijsen was het al goed zei ze.
MKNDW: Alleszins hartelijk bedankt voor dit interview Brent!
[Brent staart ondertussen gefascineerd naar een worm, en port er een paar keer in. Hoofdschuddend wandelen we weg.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten