vrijdag 23 augustus 2013

De staat van het socialisme

Het is lang geleden, en daarom doen we extra ons best! We vonden het namelijk wel eens een goed idee om na te gaan hoe het zat met het socialisme in ons land. We kijken namelijk na of de vaandeldragers van het socialisme dat echt zijn, of ze eerder neigen naar een bende hypocrieten. Het zal u niet verbazen dat met partijen zoals de PS en SP.A we eerder geneigd zijn het tweede te geloven.

We beginnen met het minst erge van al - en dat wil eigenlijk al wat zeggen - en dat zijn de benoemingsperikelen voor de top van de NMBS. Zoals u weet, gaat eind 2013 de huidige drieledige structuur van de NMBS verdwijnen en wordt die vervangen door een tweeledige structuur met een overkoepelend bedrijf. Een mens zou dat ook een drieledige structuur durven noemen, maar soit. Nu, dat betekent dat er van drie CEO's naar twee CEO's moet gegaan worden. Omdat dat een iet of wat objectief moet verlopen, werd er daarvoor een vacature uitgeschreven, en ging een headhunter bureau alle kandidaten screenen en een aanbeveling geven.

Bleek plots dat die vacature eiste dat de kandidaat een universitair diploma moest hebben. Laat Luc Lallemand, huidig topman van Infrabel en van zodanige PS-signatuur dat we eigenlijk gewoon (PS) achter zijn naam hadden kunnen schrijven, nu net dat diploma niet hebben. Geen probleem, sprak minister Labille (PS) en prompt veranderde hij de vacature. Een diploma hoger onderwijs van het lange type volstaat! Laat nu net Ellen Joncheere, vertrouwelinge van Johan Vande Lanotte (SP.A), dat niet hebben. Hoewel het headhuntersbureau dat wel beweerde dat dat op haar CV stond. Maar nee, zegt Joncheere, ik heb dat nooit op mijn CV gezet. Soit, dat kind is nu haar job kwijt bij Sita, en maakt quasi geen kans meer om bij de NMBS als topvrouw te komen, tenzij de regering zichzelf helemaal belachelijk wilt maken, en dat lijkt ons nu toch wel sterk. En dus zegt Johan Vande Lanotte de dag nadat Joncheere de facto uit de running is de 'benoeming voor de NMBS geen prioriteit meer, er zijn andere katten te geselen.'

Ondertussen vinden de heren socialisten ook dat de topman van een overheidsbedrijf, in dit geval Bpost, niet meer mag verdienen dan de premier. 'Want een bedrijf runnen kan zeker niet moeilijker zijn dan het land te leiden,' spraken zowat alle socialisten in koor, bewonderenswaardig, want ze verslikten zich niet in hun koffie toen ze dat zeiden. Het nut van een minimumloon begrijpen we volkomen, maar een maximumloon?  Wij zijn overigens grote voorstanders van verloning naar prestaties. En als we de prestaties van de Belgische premiers vergelijken met die van Bpost, dan lijkt het ons wel logisch dat de Bpost topman iets meer zou verdienen, of de Belgische premiers iets minder. Dat mag ook.  Bpost maakt winst dat het geen naam heeft, is een gezond bedrijf, en werkt degelijk. Belgie... not so much. Dat Luc Vanden Bossche, nota bene een socialist, bij Brussels Airport 690.000 euro, wat 400.000 euro meer is dan de premier, verdiende, zullen we maar vergeten.

Over Chokri Mahassine (SP.A) en Johan Vande Lanotte (SP.A) is al genoeg gezegd, maar gelieve deze twee heerschappen ook in gedachten te houden. Over naar het volgende boegbeeld van de SP.A, Ingrid Lieten. Volgens een weekblad heeft Lieten de afgelopen twee jaar, in functie van haar ministerschap voor Innovatie, vooral subsidies uitgekeerd aan haar vrienden en kennissen uit Limburg zelf. Veel van die projecten bleken ondertussen een lege doos te zijn. Na al deze voorbeelden begonnen wij lichtelijk te twijfelen aan de betekenis van het woord socialisme, dus zijn we dat even gaan opzoeken in het woordenboek: Socialisme is een maatschappijvorm gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid (hoest kuch stik) en solidariteit.

Als u dacht dat het hierbij ophield, heeft u het mis, want we hebben nog een paar voorbeelden. Bruno Tuybens, parlementslid voor SP.A, protesteerde een aantal jaar geleden tegen de riante ontslagvergoedingen die iedereen kreeg en deed dat een week nadat hij zijn ontslagpremie van 250.000 euro met dank ontvangen had. Het moet overigens vooral in Hasselt fout gaan, want naast Chokri en Ingrid, is ook Hilde Claes, SP.A burgemeester van Hasselt, niet onbesproken. Een tweetal jaar geleden bleek uit een reportage van Panorama dat verschillende hoge functionarissen van de politiezone HAZODI, waarvan Claes als burgemeester dus hoofd van is, zichzelf een premie'tje hier en daar hebben uitgekeerd.

Een ietwat zichzelf respecterende socialistische burgemeester zou, bij het horen van zo'n feiten, onder het motto van sociale rechtvaardigheid daar toch iets aan moeten doen. Dat deed Claes ook wel, maar niet meteen wat u zou verwachten: ze plaatste de klokkenluiders over naar een andere job. We zouden de sociale rechtvaardigheid daarvan in twijfel durven stellen.

We zullen er dan ook maar van uit gaan dat mevrouw Claes die trucen van de foor van haar vader geleerd heeft, Willy Claes (SP.A). In 1998 is de man veroordeeld tot drie jaar celstraf voorwaardelijk en voor vijf jaar uit zijn burgerrechten ontheven. De reden? Hij nam steekpenningen aan. In dezelfde rechtszaak werden Guy Coëme en Guy Spitaels (beiden PS) veroordeeld tot twee jaar voorwaardelijke celstraf om dezelfde reden. Dezelfde Willy Claes, zei onlangs op een SP.A congres dat de mens centraal moet staan, en niet de winst.

Wij gaan niet flauw doen. Het lijdt niet zonder twijfel dat er ook bij andere partijen soortgelijke zaken aan het licht zijn gekomen of gaan komen. Maar terwijl het bij die andere partijen alleen moreel verwerpelijk is, is het bij de socialisten zowel verwerpelijk als verduiveld hypocriet en dat maakt het toch nog een pak erger...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten