We zijn een beetje van onszelf verschoten, of beter gezegd, van Mark Eyskens, want die oude krokodil kwam in de week met een voorstel dat wij eerder al eens geopperd hadden: Dat de tsjeven, sossen en liberale rakkers nu eens samen naar de kiezer zouden gaan! Nu zijn we lichtelijk in paniek; als Mark Eyskens het voorstelt, kan het idee, per definitie van het woord 'goed', geen goed idee zijn. Laat ons er eens over nadenken.
In een opiniebijdrage op de site van De Redactie, een bijdrage die overigens verschrikkelijk om te lezen is, dankzij een afschuwelijke lay-out en alinea-indeling, beweert de Nog Altijd Niet Ingevroren Voor Eventueel Later Wetenschappelijk Onderzoek Mark Eyskens dat de regering Di Rupo goed werk levert, 'ondanks het gepruil' van N-VA en Vlaams Belang. Om zijn bewering kracht bij te zetten goochelt hij dan ook nog met een heleboel cijfers die veelzeggend zijn in hun nietszeggendheid. U kent dat wel, u moet een zin vier keer lezen voor u hem begrijpt, om dan vast te stellen dat er eigenlijk niets in gezegd wordt.
Nalezen is hem ook vreemd, want de ene keer moet er 2,374 miljard gesaneerd worden, de andere keer 22. (tweeëntwintig puntje) miljard. Zelfs als we zouden veronderstellen dat er 2,2 bedoeld werd, klopt er toch iets niet met de afrondingsregels die Eyskens toepast. Soit. Het betoog kabbelt dan nog een tijdje voort, terwijl hij nog termen zoals samenwerkingsfederalisme en hervormingsregering introduceert, om dan uiteindelijk toch tot de conclusie te komen dat de eerder genoemde partijen best wel wat overeenkomsten hebben en dat daar wel eens een alliantie - GEEN KARTEL, zo schreeuwt hij ons nog toe - van zou kunnen komen. Enfin, Eyskens wordt in de reacties zowat unaniem afgekraakt en dat is wat telt, denken wij dan.
Laat ons eens een denkoefening maken (ja ja, we weten het, we vragen véél vandaag). Stel nu dat CD&V, SP.A en Open VLD samen naar de kiezer gaan. Vergeet even heel den ambras over wie de lijst zal trekken, duwen en toestanden; een niet te onderschatten opgave, want in die drie partijen lopen zoveel ijdeltuiten rond - Eric Van Rompuy, Alexander De Croo, Gwendolyn Rutten, Bruno Tobback - die allemaal wel eens graag een lijst zouden trekken.
Nu goed, laten we die lijst voor de eenvoudigheid de Allen-voor-één-lijst noemen, een naam die het nog best zou kunnen halen, getuige de creativiteit waarmee bepaalde kopstukken hun boeken van een titel voorzien - Het Moedige Midden, De Geëngageerde Burger, De Toornige Tjiftjaf (opgelet, er zit een instinker bij). Welke partijen blijven dan nog over. De N-VA, publieke vijand nummer één uiteraard. Daarnaast ook nog het gezellige dikkerdje dat altijd laatst gekozen werd bij de lessen L.O: Groen. Dan is er nog de pestkop die door iedereen verafschuwd wordt. Het Vlaams Belang en het nieuwe kindje waar niemand eigenlijk ook maar iets van afweet: de PVDA. En dan is er nog het kindje dat op sterven ligt - een ietwat gruwelijke metafoor, maar dat moest om in het thema te blijven - de LDD.
Mark Eyskens verwacht vermoedelijk dat de Allen-voor-één-lijst een hoog stemmenpercentage zou halen. Dat gaat danig tegenvallen, dat kunnen wij u verzekeren. Zeker, CD&V kiezers zullen ze wel behouden, die vinden die eenheidsworst best wel tof en houden van wat stabiliteit en zekerheid. De Open VLD kiezers echter zullen die alliantie met die 'vuil sossen' niet zien zitten en stappen vermoedelijk grotendeels over naar de N-VA. We gaan zo van 30% voor de N-VA naar 37 % op dit moment. Hetzelfde geldt voor de SP.A kiezers; toch niet waar die liberalen bij zijn zeker? Hupla, 30 % van de SP.A kiezers gaat naar Groen, die daarmee van 7 % naar 11 % vliegt. Nog eens 40 % gaat naar PVDA, die daarmee van 3 % naar 8 % vliegt! Wat blijft er over voor de traditionele partijen? Reken nog op 10 % voor het VB, en je zit aan een schamele 30 %. Terwijl ze elk apart in de laatste peilingen moeiteloos (nu ja) 40 ~ 45 % halen.
Conclusie: Neeje Mark, neeje!
Of de N-VA heeft Eyskens omgekocht natuurlijk...
Tot slot nog dit: Hoe ver is het met Caroline Gennez (SP.A) gekomen? Sinds ze geen voorzitter meer is van de SP.A en haar ambities (toegegeven, redelijk onrealistische ambities) van Mechels burgemeester heeft moeten opbergen, lijkt het wel alsof ze geleidelijk aan aan het vervagen is uit de wereld. Dat ze deze week in DS Avond een verslag mocht schrijven over een tenniswedstrijd symboliseert dat des te meer...
* We doelen hier inderdaad op het feit dat Groen wel mee mocht onderhandelen, maar uiteindelijk niet mee in de federale regering mocht/besloot te stappen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten