CEO's

Soms, heel soms (lees: wekelijks) vragen wij ons af wie die CEO's bij grote, belangrijke, Belgische bedrijven verkozen hebben. Het begint er immers steeds meer en meer op te lijken dat die mannen toch niet zo kundig zijn als ze zouden moeten. Om dat te staven zullen wij hier een hele rist voorbeelden opsommen.


Laat ons beginnen met de grootste ramp van allemaal: Dexia. Enfin 'Belfius'. We weten niet of we het al gezegd hebben, maar die naam is ronduit lachwekkend. Eén of andere enthousiasteling heeft ooit eens in de media uitgelegd dat die Bel voor België staat, tot daar logisch. De 'fi' voor financiën, tot daar ook logisch en de 'us' voor ons. Echt waar. De bedoeling was ongetwijfeld om 'een bank voor heel België' te zijn, maar iedereen weet dat het een bank is waarvoor wij allemaal betalen. Door wie? Het zal toch niet door een CEO zijn zeker die voor tsjeven-lidkaart gekozen is zeker? Neenee, het is Jean-Luc Dehaene (CD&V, maar dat geheel toevallig). Enfin, het was Jean-Luc Dehaene.

Jean-Luc Dehaene presteerde niet naar verwachting (lees Dexia failliet, werd Belfius) en moest zich verantwoorden voor de parlementaire onderzoekscommissie. Die 'niet meer doen, jongen' zei, en dat was ook weer van de baan. Hij werd vervangen door Karel De Boeck, over wie we het eigenlijk wilden hebben. Onlangs raakte namelijk bekend dat Dexia 110 miljoen euro verlies zou geleden hebben door het faillisement van de Amerikaanse stad Detroit. We gaan het zelfs niet eens hebben over het waarom daarvan, dat zou ons te ver leiden.

Wel frappant was de reactie van CEO De Boeck van Belfius/Dexia/Dexia Asset Management aan het verzamelde journaille: Zeg, verwachten gulder nu echt dat ik het ga hebben over elke 100 miljoen? Waarmee hij indirect zegt: Da's maar 100 miljoen euro, niet zagen; zitten en zwijgen. Het ergste wat De Boeck tot nu toe gezegd heeft? Maar nee, het wordt nog erger.

In een interview met De Standaard Avond, gelukkig voor De Boeck een krant met een kleiner leespubliek dan Het Laatste Nieuws, zei hij dat hij hoopte dat 'De Ronde van Frankrijk en de troonswisseling soelaas zou brengen in de media-aandacht.' Nu mogen wij de woorden ietwat te vrij interpreteren, maar in onze oren klinkt dat als 'Laat ons in vrede knoeien en geld van jullie aftroggelen.'  En dat is dus CEO...

Nog zo'n onbegrijpelijk iemand die op de troon van CEO is terecht gekomen is Didier Bellens, topman bij Belgacom. De man zei namelijk dat ze, in tegenstelling tot de concurrentie, hun prijzen niet gingen verlagen, en deed dat met zo'n triomfantelijke blik op zijn gezicht dat we ons afvroegen of hij eigenlijk niet het omgekeerde bedoelde. Jammer genoeg was dat niet het geval, wat ons weer doet afvragen of die man wel geschikt is voor z'n job en hij niet gewoon Belgacom failliet wil doen worden.

Maar neen, sprak hij, nog triomfantelijker, zo triomfantelijk dat we voor de zekerheid al de 100 hadden ingetoetst op onze telefoon, Belgacom wil volop de kwaliteit van zijn netwerk verbeteren, en dat aan dezelfde prijs! Haha. Dat er een hele hoop klanten zijn overgestapt naar de concurrentie, dekte Bellens (oké, die man is ongetwijfeld voor zijn naam gekozen) met de mantel der liefde toe. Hij beweerde ook nog dat er ondertussen ook 'heel wat klanten teruggekeerd waren omdat ze zagen dat de kwaliteit van het Belgacom netwerk beter was.' Wij zeggen niets, behalve dat u eens moet opzoeken op het internet naar Telenet versus Belgacom discussies en zien wie er telkens als winnaar uit de bus komt. Tip: Het is niet Belgacom.

Nog meer CEO-nieuws, want volgens headhunters die de nieuwe CEO's moesten selecteren voor topfuncties zoals de NMBS en Infrabel, werd er amper naar hen geluisterd en doet de regering toch gewoon hun goesting. Wie had dat nu gedacht? De regering heeft die beslissing namelijk uitgesteld, omdat er geen compromis kwam die alle politieke partijen naar verkiezingsresultaten vertegenwoordigden. En dat bewijst het nog maar eens: u moet niets kunnen om een belangrijk bedrijf van het land te runnen. Zorg gewoon dat u lid bent van de juiste partij.