Het moedige midden!

Een mens zou het allemaal hilarisch vinden moest het niet tragisch zijn. Hoeveel keer wij al met deze zin hebben moeten beginnen, het is niet meer op één hand te tellen. Nadat Gwendolyn Rutten een boek had geschreven, de geëngageerde burger, wat overigens een vertaling blijkt te zijn van een boek dat de PS enkele jaren geleden had geschreven - oeps, heeft nu ook Wouter Beke een boek geschreven.

De titel van dat boek. Het Moedige Midden. Dat is nu toch om van te wenen? Dat schrijft een boek om zijn partij wat duidelijker te profileren - enfin, wij gaan daarvan uit - en die titel blinkt dan uit in bevestiging van wat iedereen al dacht. De CD&V is vlees noch vis, en bijgevolg niet zo eetbaar, laat staan enigszins smakelijk. Een mens zou er zijn geloof in de mensheid in verliezen.

Maar, geen probleem, kenmerkend aan de CD&V, hemel, de Vlaamse Politiek in zijn geheel zelfs, slaagde Wouter Beke in de enorm moeilijke opdracht om zichzelf nog wat moeilijker in de put te doen kelderen, want als je iets doet, moet je het ook ineens goed doen. Beke, deze wijsheid, ere wie ere toekomt, zeer goed in acht nemende, sprak op de radio naar aanleiding van de peiling namelijk het volgende: "Wel, ik denk dat de Vlaming nog niet bezig is met de verkiezingen, en daarom heb ik ook een boek geschreven om ons standpunt uit te leggen."

Wouter, Wouter, verdorie! Als je jezelf tegenspreekt, doe dat dan op zijn minst niet in dezelfde zin. De SP.A en N-VA doen dat ook, maar dan zouden ze er tenminste nog een andere zin tussen gezegd hebben dat het niet zo duidelijk was dat ze serieus met de mensen hun voeten aan't rammelen zijn. De N-VA staat trouwens afgetekend eerst in die peilingen, dus we kunnen helaas jammer genoeg alleen maar verwachten dat dat een signaal is voor de andere partijen om nog meer te zeggen hoe foei De Wever is.

Eric Van Rompuy, ooit door ons gekarakteriseerd als een peuter met matrozenhoedje die geen lolly krijgt, was daar eergisteren al snel mee. Van Rompuy (CD&V trouwens, maar dat weet u ondertussen al wel. Toch?) vond het namelijk schandalig dat N-VA de macht wilde grijpen als ze de verkiezingen zouden winnen. Kijk, dat is nu politiek kindjes; eerst verwijt u uw tegenstander aan de kant te staan en dan verwijt u uw tegenstander de macht te willen grijpen. En wij waren dus echt een week overtuigd dat het een beetje terug de goede kant uitging met de CD&V.

Kijk bijvoorbeeld naar Open VLD, drie maanden geleden flirtten zij met de tien procent grens, en kijk nu, Gwendolyn Rutten geeft een boek uit, zet de krachtlijnen uit, stopt met al dat geween dat de N-VA een partij des duivels is en plotsklaps haalt zij bijna veertien percent! Nu mag u zeggen wat u wilt, maar voor een partij waar Rutten voorzitter is, is dat een prestatie.

En hoe is het met de SP.A vraagt u zich dan ongetwijfeld af. Een zeer goede vraag, wij weten het ook niet. Dat is meestal een goed teken, want dat betekent dat wij niets gevonden hebben in de verscheidene mediabronnen die wij frequenteren dat ons tot ergernis heeft bewogen. Bijgevolg, applausje voor SP.A! En ook voor Groen*. Wel stevig gezakt in de peilingen trouwens, van een tiental percent naar een goede zeven afgegleden..

*De 'niet vermeld, geen probleem dan'-regel geldt niet voor partijen die beginnen met een P en eindigen op A. Eveneens voor partijen die bestaan uit twee woorden en waarvan de initialen een V en B zijn.