Hypocrisie

Heden ten dage wordt de Belgische politiek getypeerd door hypocrisie ten top. Aangezien het altijd leuk is om dat aan te tonen, presenteren we u enkele veelzeggende voorbeelden.

1. Chokri Mahassine
Het beste voorbeeld inzake hypocrisie blijft in onze ogen toch Chokri Mahassine. Zoals u weet, organisator van Pukkelpop en, als het hem belieft, komt hij ook eens opdagen in het Vlaams Parlement, zetelend voor de SP.A. Enfin, niet dat dat opdagen iets uitmaakt, die 74.000 euro (netto) steekt hij toch op zak.

Zoals u weet speelde er zich enkele jaren geleden een ramp af op Pukkelpop vanwege het noodweer. Chokri lastte het festival af. Een goed recht. Chorki betaalde geen tickets terug. Neigt naar oplichterij. Als hij dat zou doen, zou Pukkelpop immers niet meer kunnen bestaan, zo pleitte hij. Drankbonnen voor 150 euro. Dat kan u krijgen. Voor volgend jaar. Nadat u daar een ticket voor had gekocht, dat spreekt. En, oh, vergeet niet vier keer te bevestigen dat u die bonnen wilt, en dat u daarmee het voortbestaan van het festival in het gevaar brengt, jij smeerlap! Hypocriet: nog niet, wel gewoon vertonen van klootzakkerig gedrag. Maar we zijn er nog niet.

Het jaar daarvoor had Chokri immers besloten dat het tijd was voor een extraatje en keerde hij zichzelf 900.000 euro aan dividend uit, met behulp van het bedrijfje Que Pasa BvBa. Met 900.000 euro erbij zou het vermogen van het bedrijf boven de 2.000.000 euro uitkomen, voldoende om tickets voor 75 % (want u hebt één festivaldag gekregen) terug te betalen. Maar nee. Pukkelpop gaat failliet anders. Niet omdat jullie jullie tickets terugeisen, wél omdat ik mezelf een dividend van 900.000 euro heb uitgekeerd. Uiteraard met het fiscaal gunstigste regime, dat spreekt.
Illegaal: Jammer genoeg niet. Hypocriet: Jackpot.

2. Rudy De Leeuw
 Rudy De Leeuw (SP.A, of wat dacht u?) is voorzitter van het ABVV, beter bekend als de rode vuilzakjes. Groot tegenstander van de notionele interestaftrek, staat wekelijks dat te verkondigen op een omgedraaide appelsienkist in Brussel. De notionele interestaftrek is een fiscaal gunstregime, destijds in het leven geroepen om meer bedrijven naar Vlaanderen te krijgen. U weet ongetwijfeld al wat er nu gaat komen, maar sta ons toe om het volledige verhaal uit de doeken te doen: Rudy De Leeuw koopt een pand en wil dat renoveren. Samen met familieleden richt hij een vennootschap op. Uiteraard betaalt hij niet de volle pot belastingen, je bent socialist of je bent het niet, maar maakt hij gebruik van de notionele interestaftrek. Legaal: 100 %. Hypocriet: 100 %.

3. Het ACW
Het ACW veroordeelt alle bedrijven die 'met behulp van fiscale trucs een zo gunstig mogelijk belastingsregime' proberen te bekomen. Dat is hun goed recht en ook de job van de vakbond. Minder de job van de vakbond is om juist hetzelfde te doen. Zo betaalden ze slechts 0.3 % belastingen, in plaats van de normale 34 %, of 25 % als u wat creatief gebruik maakt van gaten in de wet. Illegaal? Schemerzone. Hypocriet: Absoluut.

Het was de N-VA die het bericht naar buiten bracht, en daarom moeten we nog wat voorzichtig zijn met de waarheid ervan. Echter, Groen! lijkt de N-VA hierin gelijk te geven, wat de geloofwaardigheid aanzienlijk verhoogt. En dat menen we.

4. Pascal Smet
In een tweet vanuit Canada, twitterde (want dat is hip) Pascal Smet dat hij 'de jongeren hun stem zal verdedigen bij de beleidsmakers'. We moesten echt moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Smet, berucht om zijn 'ik-doe-mijn-goesting'-houding, ging nu eens de stem van de jongeren verdedigen. Gouden tip: luister eens naar mij jongen. Schrap dat onderwijsplan, en doe wat beter u best en presenteer dan wél een goed plan.

Over Johan Vande Lanotte zijn er ook wat aantijgingen geweest, maar als we die publiceren worden we geschorst..

Volg ons ook op Facebook.